De expositie vormt een inspirerende en enigszins filosofische kijk op de vervlogen geschiedenis en de verwarring die dat kan veroorzaken in hedendaagse duistere tijden. De weken rond 4 en 5 mei staan in Nederland traditioneel in het teken van de herinnering; maar de laatste jaren worden vragen en gedachten rondom oorlog, onderdrukking en geweld binnen een ruimer kader geplaatst. Want onvrijheid is helaas overal en van alle tijden en vraagt om een bredere benadering.

Naast de deelname van het Crashmuseum doen de volgende drie kunstenaars mee:

•  Harm van Ee, herschikt met zijn collages oude beelden naar een nieuw perspectief. De collages weerspiegelen een verhaal rondom luchtvaart en wolkenridders. Tevens toont van Ee zijn fascinatie voor het vervalsen van documenten en waardepapieren in tijden van crisis.
• Rogier Polman, maakt collages, tekeningen en bewerkt foto’s. Het toont de verwarring die hij als kind voelde bij de schijnwereld die door volwassenen toen aan hem als helder en waar werd gepresenteerd. Het zijn enigszins verontrustende beeldverhalen die volwassenen een spiegel voorhouden. 
• Annabelle Rebière, in oogstrelend keramiek eert zij de dappere lokale burgers uit de 2^e wereldoorlog die op bescheiden niveau verzet boden aan de Duitse bezetters. Annabelles anonieme helden vertellen waargebeurde gebeurtenissen in verzonken keramische perspectieven. Haar wijze van werken wordt Haarlems Blauw genoemd.
• CRASH Luchtoorlog- en Verzetsmuseum '40-'45 laat onderdelen van de werkelijke geschiedenis zien. Stukken metaal van vliegtuigen die tijdens de tweede wereldoorlog zijn neergestort in de Haarlemmermeer. Op het eerste gezicht zijn het verwrongen stukken roestig ijzer die ook als abstract autonoom beeldhouwwerk kunnen worden gezien. Pas op het tweede gezicht besef je de heftige, treurige en ook wrede geschiedenis die in deze restanten verborgen zit. Ze vertellen een vervlogen verhaal met een krachtig signaal naar nieuwe generaties.