"Als kind, aan mijn moeders hand, zag ik veel slenterende benen. Ik draalde niet, liep snel mee, wachtend op het moment dat ik die ene plek, dat ene moment, midden in het centrum tussen de passerende mensen zou bereiken.  Daar; dat moment, Kerkstraat, daar moet het geweest zijn, het stuiten op die onveranderlijke brok brons, in de vorm van een ponypaardje. Hier gebeurde het, ouders tilden hun kinderen op en zetten het op de rug van dit beestje, de rug, glimmend, stralend brons, door de vele kinderbillen die het aangeraakt hadden, ik keek de mensen aan, waande mij in het middelpunt van het universum. Sculptuur, een moment van stilstand, het heeft mij nooit meer losgelaten."

In Galerie De Meerse bouwde Carla Rump samen met Bas Peeperkorn een beeldenpark, om te slenteren en voor momenten van stilstand.