Schoonheid van het alledaagse
Simone de Jong bedenkt, schrijft, knipt, filmt en plakt de hele wereld aan elkaar waardoor je die met andere ogen gaat zien.  Zij bouwt haar eigen wereld, om bestaande dingen opnieuw te verbinden. Haar thema is altijd hetzelfde: het zoeken naar de schoonheid van alledaagse dingen en eigenaardigheden. Dat zat er als kind al in. Zij vroeg haar moeder het hemd van het lijf met vragen als: ‘Mam? Bestaan er ook mensen die muntjes in parkeerautomaten doen voor ánderen als ze zien dat hun parkeermeter bijna is afgelopen?” 
Simone de Jong vindt niks leuker dan haar ideeën en gedachten te overleggen met de mensen om haar heen.  Zo wordt de som altijd meer dan het geheel der delen. Zij bevraagt niet alleen kunstenaars, ontwerpers, vormgevers en architecten. Haar hele familie- en vriendenkring moet eraan geloven. Zij worden regelmatig ingezet voor zelfbedachte enquêtes en interviewsessies. Simone heeft het ook graag over kunst op de gebloemde doorgezakte zitbank van buren in de straat die niks hebben met kunst, ‘maar wel de was altijd ophangen alsof het een kunstwerkje is’.

Onderzoek
Simone de Jong doet voortdurend onderzoek naar de eeuwige schoonheid van ‘het alledaagse’. Daarbij onderzoekt zij graag grensgebieden, zoals beelden die echt lijken maar onecht zijn, gelukkig lijken maar pijnlijk zijn, of er alledaags uitzien maar bijzonder zijn. Zo ontstonden ook onder andere haar beelden als ‘Collier van zuigzoenen, damesschoenen van lood en geborduurde foto’s op linnen als vormgegeven herinneringen waarvan het geluk zo groot is, dat het pijn doet.

Stereokijkers
Haar kijkdozen van vroeger zijn de stereokijkers van nu. Bij de beelden op de dia’s in de kijkers worden verhalen verteld over klein alledaagse schaamte. Schaamte voor onverwachte tranen van geluk bij de bakker of als je zwaait naar iemand die jou niet ziet. Schaamte die we misschien allemaal herkennen,maar waar je het niet zo vaak over hebt.

Schaamte
De Jong: “Ik schaamde mij als kind voor mijn moeder die langs het sportveld het áller-hardst schreeuwde van iedereen, maar waarom mijn vriendinnen haar op handen droegen. Zo wankelde ik tussen schaamte en geluk.” 
In het schemergebied van de alledaagse schaamte, waar je het vaak niet over hebt, schuilen vaak interessante eigenaardigheden en mooie verhalen. Eigenaardigheden die nu voorzichtig gezien mogen worden, en schoorvoetend worden verteld.. Het ogenschijnlijk onbelangrijke krijgt in haar werk een ereplaats.

De projecten van Simone de Jong kregen aandacht van het tijdschrift Esta en in het televisieprogramma Goedemorgen Nederland en is op diverse tentoonstellingen in Nederland getoond.
website Simone de Jong