In de tentoonstelling 'Ontheemden' komen verschillende ideeën over ontheemding en onthecht zijn in beeld. Onderwerpen als migratie, vluchtelingen en identiteit worden belicht aan de hand van verhaalflarden en gebeurtenissen uit verschillende tijden, landen en culturen.
Met werk van Judith Quax, Henk Wildschut, Lydia Schouten, Isabelle Simons, Famke van Wijk, Martha Colburn en Chantal Akerman.
Opening: zondag 13 december, van 16.00-18.00, met een openingswoord door Menno Wigman.
Betekent het hebben van een huis ook een thuis? Hoe vermengen culturen zich met elkaar? Wat bepaalt je identiteit in wisselende en moeilijke omstandigheden ?
Of zoals de dichter Menno Wigman het ooit zei: “Wie huist nog waar hij woont?”
De werken in de tentoonstelling cirkelen rondom dit soort vragen. Ze verwijzen naar thema's als overleven, wederopleven en samenleven. De mens blijft altijd op zoek naar een betere leefsituatie. Tegelijk wordt hij gevormd door waar het leven hem brengt; wordt hij gedreven door zijn herinneringen. Want wat zouden we zijn zonder geheugen? We zouden niet in staat zijn ons leven vorm te geven, onze gedachten te ordenen, ons vermogen tot mededogen en empathie in ons hart te blijven voelen... zonder geheugen geen identiteit.
De expositie Ontheemden is een tentoonstelling die de fragiliteit en de maakbaarheid van de werkelijkheid en de samenleving weergeeft. Met kunstwerken die daar in zowel in feitelijke als in metaforische zin bij stilstaan.
De tentoonstelling werd samengesteld door Isabelle Simons en Ellen Witsen Elias.
